- Борова шума
Ајде да влеземе сега во шумата.
Дрвја ќе ти минуваат крај лицето,
а јас ќе застанам и ќе им те понудам,
но тие не можат да се наведнат.
Ноќта бдее над своите суштества,
освен боровите што не се менуваат:
старите ранети извори од кои извираат
благословени смоли, вечни попладниња.
Кога би можеле, дрвјата би те кренале
и би те носеле од долина до долина,
и би те подавале од рака на рака,
дете што трча
од татко кон татко.