Елизабет Бишоп (САД, 1911-1979)

На едно дрво


О, дрво пред мојот прозорец, исти сме денес,

Оти од пријател го бараш ова само:
Потпрено на стаклото, да гледаш во мене

И во сè што правам! Достатно рамо

За плачење си ми, кога не знам што со себе

И со моите мали маки и гротескни грижи,
Потпрена на стаклото, да гледам во тебе,

Во ситните лисје ветрот што ги движи.