- Дрвјата
Дрвјата полека гранки разлистуваат
Како некоја порака речиси изречена;
Пупките се отвораат, небаре излечена
е зелената тага што ја покажуваат.
Дали тие успеваат да се препородени,
А ние сме сè постари? Не, и тие умираат.
Тоа што напролет ластари им провираат
им е пишано во зрното со прстени.
Сепак тие тврдини ја нишаат отсечно
сета своја раскошна густина секој мај.
Велат, на ланската година ù дојде крај,
Почни од почеток, почеток, почеток.